Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

2010-2019 Yükseköğretime Geçiş Sınavlarında Noktalama İşaretlerinin Kullanımı Bilgisini Yoklayan Soruların İncelenmesi

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 1, 126 - 134, 30.01.2020
https://doi.org/10.16916/aded.636884

Öz

Türkçede noktalama işaretleri,  dil bilgisi konuları arasında en az ele
alınan ve hatta incelemeye bile değer bulunmayan bir bölümdür. Türkçede
noktalamanın görüldüğü ve noktalama hakkında ilk bilgilerin yer aldığı metin,
Şinasi’nin Şair Evlenmesi adlı oyunudur.
Şemseddin Sami tarafından kaleme alınan Usul-i
Tenkit ve Tertip
adlı eser bu konu hakkında ayrıntılı bilgi veren Türkçenin
ilk önemli çalışmasıdır. Bu çalışma sonraki yıllarda pek çok araştırmaya ışık
tutacak niteliktedir. Batıda kullanılan birçok işarete bu eserde yer
verilmiştir. Diyebiliriz ki daha sonra yayımlanan yazım kılavuzları bu
çalışmayı esas almıştır.  Bu araştırmada
Türk Dil Kurumunca yayımlanan 2012 Yazım Kılavuzu esas alınmıştır. Bu kılavuz temel
alınarak Türkiye’de yükseköğretim kurumlarına geçiş aşamasında uygulanan
merkezî sınavlardan 2010-2019 yılları arasında yapılan sınavlarda noktalama
işaretlerinin kullanımını ölçen soruların dağılımı ve ölçülmek istenen
özellikleri incelenmiştir. Bu araştırmada sınavlarda noktalama işaretlerini
sorgulayan soru sayısı belirlenmiş, hangi noktalama işaretlerinin sorulduğu
tespit edilmiştir. Bazı noktalama işaretlerine daha sıklıkla yer verildiği
bazılarına ise hemen hemen hiç yer verilmediği belirlenmiştir. 

Kaynakça

  • Referans1 Ortaöğretim Türk Dili ve Edebiyatı Dersi (9.,10.,11. Ve 12.Sınıflar) Öğretim Programı (2018) MEB
  • Referans2 Dil ve Anlatım dersi 9., 10., 11. ve 12. sınıflar öğretim programı (2011), MEB
  • Referans3 2010-2019 Yılları Arasındaki tüm yükseköğretime geçiş sınavları için bkz. https://www.osym.gov.tr/
  • Referans4 Aksan, D. (2015). Her yönüyle dil ana çizgileriyle dilbilim. TDK Yayınları, Ankara.
  • Referans5 Aktaş, Ş. (2010). Dilin doğru ve güzel kullanımı üzerine. Türklük Bilimi Araştırmaları, 15(27), 37-42.
  • Referans6 Alver, Ş ve Sancak, M. (2015). Noktalama işaretlerinin ilköğretim II. kademe Türkçe dersi programlarına ve ders kitaplarına yansıması. International Journal of Language Academy, 3(1), 374-388.
  • Referans7 Atasoy, F.O. (2010). Türkçede noktalama. İstanbul: Özel Kitaplar.
  • Referans8 Bağcı, H. (2011). İlköğretim 8.sınıf öğrencilerinin noktalama işaretleri ile yazım kurallarını uygulayabilme düzeyi. Turkish Studies, 6(1), 693-706.
  • Referans9 Güneri, E.E. (2004). Ortaöğretimde (1.-3. sınıflar) noktalama işaretlerinin kullanımında bilgi-beceri oranlarının tespiti (yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, SBE.
  • Referans10 Kalfa, M.(2017). Başlangıçtan günümüze Türkçede noktalama. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Referans11 Kara, E. (2010). Yazım, noktalama ve dil bilgisel beceri kazandırma bakımından 6.7.8.sınıf öğrencilerinin çalışma kitaplarının incelenmesi (yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkçe Eğitimi ABD.
  • Referans12 Kurudayıoğlu, M. ve Dölek, O. (2018). Noktalama işaretlerinin öğretimine ilişkin öğretmen görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 372-385.
  • Referans13 Mataracı, E. (1998). İlköğretim okullarında I.kademe 5.sınıf öğrencilerinin imlâ ve noktalama işaretleriyle ilgili bilgi ve beceri düzeyleri (yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi EBE Sınıf Öğretmenliği ABD
  • Referans14 Özcan, Ş. ve Yönez, H.(2018). Ortaokul öğrencilerinin yazım kurallarını uygulama ve noktalama işaretlerini kullanma durumlarına yönelik bir inceleme. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 6(4), 541-558.
  • Referans15 Özkara, Y. ve İzci, G. (2013). İlköğretim 5.sınıf öğrencilerinin okumaya yönelik tutumları ile noktalama işaretlerini uygulama düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Cumhuriyet International Journal of Education, 2(2), 1-9.
  • Referans16 Paker, T. (2017). Durum çalışması. F. N. Seggie, Y. Bayyurt (Ed.), Nitel araştırma yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımları (2.baskı) (ss.119-134). Ankara: Anı Yay.
  • Referans17 Şahin, G. ve Topuzkanamış, E. (2008). Öğretmen adaylarının imla ve noktalama kurallarını uygulama düzeyleri üzerine bir araştırma, Balıkesir Üniversitesi Örneği. VII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu.
  • Referans18 Yazım Kılavuzu (1941). TDK Yayınları, Ankara.
  • Referans19 Yazım kılavuzu (2012). TDK Yayınları, Ankara.

A Study on the Questions Examining the Use of Punctuation Marks in the Higher Education Entrance Exams between 2010-2019

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 1, 126 - 134, 30.01.2020
https://doi.org/10.16916/aded.636884

Öz

Punctuation
marks in Turkish are among the least discussed grammatical subjects, and are
not even considered worth examining. In Turkish, the use of punctuation and
information about it was first observed in Şinasi’s play “Şair Evlenmesi.” The
work titled “Usul-i Tenkit and Tertip,” written by Şemseddin Sami, was the first
important work in Turkish. It gave detailed information punctuation, and shed
light on further studies in the following years. Many marks used in the West
were included in this work. We can say that the spelling guides published later
were based on it. The present study was based on Spelling Guide published by
the Turkish Language Association, 2012. Based on this guide, the distribution
of the questions measuring the use of punctuation marks, and the aspects which
those questions were measuring were investigated. It was found that comma,
ellipsis dots and colon were frequently used in the questions about punctuation
marks in the exams, and hyphen was not used at all, and the apostrophe was used
once.

Kaynakça

  • Referans1 Ortaöğretim Türk Dili ve Edebiyatı Dersi (9.,10.,11. Ve 12.Sınıflar) Öğretim Programı (2018) MEB
  • Referans2 Dil ve Anlatım dersi 9., 10., 11. ve 12. sınıflar öğretim programı (2011), MEB
  • Referans3 2010-2019 Yılları Arasındaki tüm yükseköğretime geçiş sınavları için bkz. https://www.osym.gov.tr/
  • Referans4 Aksan, D. (2015). Her yönüyle dil ana çizgileriyle dilbilim. TDK Yayınları, Ankara.
  • Referans5 Aktaş, Ş. (2010). Dilin doğru ve güzel kullanımı üzerine. Türklük Bilimi Araştırmaları, 15(27), 37-42.
  • Referans6 Alver, Ş ve Sancak, M. (2015). Noktalama işaretlerinin ilköğretim II. kademe Türkçe dersi programlarına ve ders kitaplarına yansıması. International Journal of Language Academy, 3(1), 374-388.
  • Referans7 Atasoy, F.O. (2010). Türkçede noktalama. İstanbul: Özel Kitaplar.
  • Referans8 Bağcı, H. (2011). İlköğretim 8.sınıf öğrencilerinin noktalama işaretleri ile yazım kurallarını uygulayabilme düzeyi. Turkish Studies, 6(1), 693-706.
  • Referans9 Güneri, E.E. (2004). Ortaöğretimde (1.-3. sınıflar) noktalama işaretlerinin kullanımında bilgi-beceri oranlarının tespiti (yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, SBE.
  • Referans10 Kalfa, M.(2017). Başlangıçtan günümüze Türkçede noktalama. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Referans11 Kara, E. (2010). Yazım, noktalama ve dil bilgisel beceri kazandırma bakımından 6.7.8.sınıf öğrencilerinin çalışma kitaplarının incelenmesi (yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkçe Eğitimi ABD.
  • Referans12 Kurudayıoğlu, M. ve Dölek, O. (2018). Noktalama işaretlerinin öğretimine ilişkin öğretmen görüşleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 372-385.
  • Referans13 Mataracı, E. (1998). İlköğretim okullarında I.kademe 5.sınıf öğrencilerinin imlâ ve noktalama işaretleriyle ilgili bilgi ve beceri düzeyleri (yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi EBE Sınıf Öğretmenliği ABD
  • Referans14 Özcan, Ş. ve Yönez, H.(2018). Ortaokul öğrencilerinin yazım kurallarını uygulama ve noktalama işaretlerini kullanma durumlarına yönelik bir inceleme. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 6(4), 541-558.
  • Referans15 Özkara, Y. ve İzci, G. (2013). İlköğretim 5.sınıf öğrencilerinin okumaya yönelik tutumları ile noktalama işaretlerini uygulama düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Cumhuriyet International Journal of Education, 2(2), 1-9.
  • Referans16 Paker, T. (2017). Durum çalışması. F. N. Seggie, Y. Bayyurt (Ed.), Nitel araştırma yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımları (2.baskı) (ss.119-134). Ankara: Anı Yay.
  • Referans17 Şahin, G. ve Topuzkanamış, E. (2008). Öğretmen adaylarının imla ve noktalama kurallarını uygulama düzeyleri üzerine bir araştırma, Balıkesir Üniversitesi Örneği. VII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu.
  • Referans18 Yazım Kılavuzu (1941). TDK Yayınları, Ankara.
  • Referans19 Yazım kılavuzu (2012). TDK Yayınları, Ankara.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mahir Kalfa 0000-0002-5986-1206

Merve Avcı 0000-0002-4007-558X

Yayımlanma Tarihi 30 Ocak 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020Cilt: 8 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Kalfa, M., & Avcı, M. (2020). 2010-2019 Yükseköğretime Geçiş Sınavlarında Noktalama İşaretlerinin Kullanımı Bilgisini Yoklayan Soruların İncelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(1), 126-134. https://doi.org/10.16916/aded.636884

88x31.png

Ana Dili Eğitimi Dergisi Creative Commons Alıntı-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.