Araştırma Makalesi
Yıl 2017,
Cilt: 16 Sayı: 3, 960 - 977, 21.04.2017
Öz
Araştırmanın amacı, yaratıcı dramanın ortaöğretim 9. Sınıf öğrencilerinin öfke denetimi becerilerini geliştirme üzerindeki etkileri, bu etkilerin cinsiyet ile ilişkilerini incelemektir. Araştırmada ön-test,son-test kontrol gruplu deney deseni kullanılmıştır. İstanbul-Beşiktaş’da yer alan resmi bir ortaöğretim okulunda okumakta olan 9. Sınıf öğrencileri çalışmada yer almıştır. Deney ve kontrol grubunda 15 öğrenci yer almıştır. Araştırmanın verileri, “Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarzı Ölçeği” ile toplanmıştır. Deney grubuna haftada 1 defa (90 dakika) 12 hafta süre ile “Öfke Denetimi Eğitimi Yaratıcı Drama Çalışması” uygulanmıştır. Kontrol grubuna rehberlik ve yönlendirme dersi programı uygulanmıştır. Araştırma sonunda yapılan yaratıcı drama uygulamasının öğrencilerin öfke düzeyi üzerinde önemli düzeyde ve olumlu yönde etkili olduğu bulunmuştur. Bununla birlikte yaratıcı dramanın ve ortaöğretim rehberlik ve yönlendirme dersi programının Öfke Denetimi Becerilerini Geliştirme üzerindeki etkilerinin cinsiyete göre önemli farklılıklar göstermediği ortaya çıkmıştır.
Anahtar Kelimeler
Yaratıcı Drama Ergenlik Dönemi Öfke ve Öfke Denetimi Rehberlik ve Yönlendirme Dersi
Kaynakça
- Adıgüzel, Ö. (2013). Eğitimde Yaratıcı Drama. Ankara: Pegem Akademi
- Akar, R. (2000). Temel Eğitimin İkinci Aşamasında Drama Yöntemi ile Türkçe Öğretimi: Dorothy Heathcote’un “Uzman Rolü Yaklaşımı”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Akın, M. (1993). Farklı sosyo-ekonomik düzeylerdeki ilkokul 3. sınıf öğrencilerinin sosyalleşme düzeylerine yaratıcı drama eğitiminin etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Akfırat, F. Ö. (2004). Yaratıcı dramanın işitme engellilerin sosyal becerilerinin gelişimine etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(1), 9–22.
- Akgül, H. (2000). Öfke Denetimi Eğitiminin İlköğretim II. Kademe Öğrencilerinin Öfke Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Akın, M. (1993). Farklı Sosyo Ekonomik Düzeydeki İlkokul Üçüncü Sınıf Öğrencilerinin Sosyalleşme Düzeyine Yaratıcı Dramanın Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Aksoy, Ö.A. (2010). Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü 2- Deyimler. İstanbul: İnkılap Kitapevi
- Altınova, H.H., Adıgüzel, Ö. (2012) Yaratıcı drama yönteminin kadınların özsaygı düzeyine etkililiği. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(3), 145-164.
- Altuntaş, O., Altınova, H. H.. (2015) Yaratıcı Drama Yönteminin Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Sorun Çözme Becerilerine Etkisi, Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 10:4, 49-62,
- Antepli A., Haktanır G. ve Cihangir S. (2000). "Drama Eğitimi Almanın Yetişkinlerin Benlik Kavramları Üzerine Etkisi". 2. Drama Liderleri Buluşması ve Ulusal Drama Semineri, Ankara.
- Arıcıoğlu, A ve Tagay, Ö. (2008). Okullarda ruh sağlığı hizmetleri, Kuramsal Eğitimbilim, 1 (2), 76-83.
- Bakioğlu, A. ve Gayık Asyalı, S. (2005). Rehber öğretmenlerin bulundukları kariyer evrelerine göre okul yönetimini algılayışlarının niteliksel olarak incelenmesi. Marmara Üniversitesi, Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 21, 89-110.
- Baymur, F.(1990). Genel Psikoloji. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
- Bozdoğan, Z. (2003). Okulda Rehberlik Etkinlikleri ve Yaratıcı Drama. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Buege, C. (1993). The effect of mainstreaming on attitude and self-concept using creative drama and social skills training. Youth Theatre Journal, 7(3), 19-22.
- Canbuldu, S. (2006). Çok Boyutlu Okul Öfke Envanterinin (The Multidimensional School Anger Inventory) Uyarlama Çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mersin: Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik.
- Ceylan Ş.,Ömeroğlu E.(2008) Yaratıcı Drama Eğitimi Alan ve Alamayana 60-72 Aylar Arasındaki Çocukların Sosyal-Duygusal Davranışlarının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi.Kastamonu Eğitim Dergisi, 20 (1), 63-80
- Cüceloğlu, D. (2000). İnsan ve Davranışı: Psikolojinin Temel Kavramları. İstanbul: Remzi Kitabevi
- Deffenbacher, J. L. et al. (1996). Anger Reduction in Early Adolescent. Journal of Counseling Psychology. 43(2), 149-157
- Erdoğan, S. (2006). Altı Yaş Çocuklarına Drama Yöntemi İle Verilen Matematik Eğitiminin Matematik Yeteneğine Etkisinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
- Erdoğan, G. (2006). İlköğretim 8.Sınıf (14-15 Yaş) Öğrencilerinin Depresif Belirti Ve Öz Kavram Düzeylerine Yaratıcı Drama Çalışmalarının Etkisinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Mesleki Eğitim Fakültesi, Çocuk Gelişimi ve Eğitimi
- Freeman, G. (2000). Effects Of Creative Drama Activities On Third And Fourth Grade Children. Doctor Of Philosophy. University Of Mississippi.
- Freeman, G.D., Sullivan, K., & Fulton, C.R. (2003). Effects of creative drama on self-concept, social skills, and problem behavior. Journal of Educational Research, 96(3), 131–139,
- Genç, H. (2007). Grupla Öfke Denetimi Eğitiminin Lise 9. Sınıf Öğrencilerinin Sürekli Öfke Düzeylerine Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Gökçearslan, Ç.E. VE Altınova, H. (2012). Sosyal hizmet eğitiminde yaratıcı drama yönteminin öğrencilerin empati becerisine etkisi. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(2), 133–149.
- Gündoğdu, R. (2009). Yaratıcı drama temelli çatışma çözme programının ergenlerde öfke, saldırganlık ve çatışma çözme becerisine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- Gündüz, B., İnandı, Y. ve Tunç, B. (2014). Okul yöneticilerinin psikolojik danışma ve rehberlik hizmetlerine ilişkin görüşleri: Betimsel bir çalışma [Opinions of school administrators about psychological counseling and guidance services: A descriptive study]. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi - Journal of Educational Sciences Research, 4 (2), 19-34.
- Güner, A. Z. (2008). Eğitici Drama Uygulamalarının 5-6 Yaş Grubu Çocukların Sosyal Duygusal Uyumlarına Etkisinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üni¬versitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Güvendi, M. (2000). İlköğretim okulları ikinci kademesinde yürütülmekte olan rehberlik etkinlikleri ve öğrenci beklentilerine ilişkin bir araştırma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 51-60.
- Kara, Y., Çam, F. (2007). Yaratıcı drama yönteminin bazı sosyal becerilerin kazandırılmasına etkisi Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 32, 145-155.
- Karataş, Z. & Şahin Baltacı, H. (2013). Ortaöğretim kurumlarında yürütülen psikolojik danışma ve rehberlik hizmetlerine yönelik okul müdürü, sınıf rehber öğretmeni, öğrenci ve okul rehber öğretmeninin (psikolojik danışman) görüşlerinin incelenmesi, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (2), 427-460.
- Kısaç, İ. (1997). Üniversite Öğrencilerinin Bazı Değişkenlere Göre Sürekli Öfke İfade Düzeyleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Köknel, Ö. (1982). Kaygıdan Mutluluğa Kişilik. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
- Köknel, Ö. (2000). Kaygıdan Mutluluğa Kişilik. İstanbul: Altın Kitaplar.
- Noble, G., Egan, P., & McDowell, S. (1977). Changing the self-concepts of seven-year old deprived urban children by creative drama or video feedback. Social Behavior and Personality, 5(1), 55-64.
- Öner, N. (1996). Türkiye’de Kullanılan Psikolojik Testler. (2. Basım) İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Matbaası.
- Özer, A. K. (1990). Duygusal Gerilimle Baş Edebilme “Ben Değeri Tiryakiliği”. İstanbul: Varlık Yayınları.
- Özer, K. (1994). Sürekli Öfke (SL-Öfke) ve Öfke İfade Tarzı (Öfke Tarz) Ölçekleri Ön Çalışması. Türk Psikoloji Dergisi. Haziran 9 (31) :26-35
- Samancı, O., Diş, O. (2014). Sosyal Becerileri Zayıf Olan İlkokul Öğrencilerinin Tutum ve Davranışlarının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22,2 573-590.
- Tanrıseven, I., Aykaç, M. (2013). Üniversite Öğrencilerinin Yaratıcı Dramanın Kişisel ve Mesleki Yaşantılarına Katkısına İlişkin Görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(12), 329-348.
- Taşkaya, S. M. ve Kurt, Y. (2010). İlköğretim okullarında psikolojik danışma ve rehberlik hizmetlerine ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri. International Conference on New Trends in Education and Their Implications. 909-915.
- Uşaklı, H. (2006) Drama temelli grup rehberliginin ilkögretim V. sinif ögrencilerinin arkadaslik iliskileri, atilganlik düzeyleri ve benlik saygisina etkisi. Yayinlanmamis Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Egitim Bilimleri Enstitüsü, Izmir.
- Uysal, F.N. (1996). Anaokuluna giden 5-6 yaş grubu çocuklarda yaratıcı drama çalışmalarının sosyal gelişim alanına olan etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Yavuzer, H. (2005). Çocuk Psikoloji. (27. baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Yazgan, B., (2007). Gelişim Psikolojisi: Çocuk ve Ergen Gelişimi. Adana: Nobel Kitabevi.
- Yavuzer, Y., Gündoğdu, R. ve Dikici, A., (2010). “Yaratıcı drama temelli grup rehberliği ve bilişsel-davranışçı yaklaşıma dayalı grupla psikolojik danışmanın ergenlerin kaygı düzeylerine etkileri”. e-Journal of New World Sciences Academy, 5: 3, 1026-1040
Toplam 46 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 21 Nisan 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 16 Sayı: 3 |