Öz
The purpose
of this study was determining the opinions of faculty members about the noncategorical
special education program. For data collection, a semi-structured interview form
was developed based on review of literature and expert opinions. Three writers of
this paper interviewed individually with twelve lecturers. The data were analyzed
using content analysis which is a technique used in qualitative research. The results
revealed that lecturers had found categorical program insufficient about applied
courses, appointment, curriculum and quality. And lecturers thought that noncategorical
program solved the problems about appointment and curriculum, but this program had
different problems like undermanned universities, unclear content, concerns about
quality and insufficient substructure. The suggestions about noncategorical program
suggested frequently by lecturers were intercollegiate collaboration, substructure
improvement and specialization. The findings are discussed within the context of
the relevant literature. recommendations for future research are presented.
Anahtar Kelimeler
teacher training curriculum change special education undergraduate special education programs faculty members’ opinion
Kaynakça
- Akçamete, G. (1998). Türkiye’de özel eğitim. Süleyman E. (Ed.), Özel eğitim içinde (s. 197-207). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Altunya, N. (2006). Gazi Eğitim Enstitüsü: Gazi Orta Öğretmen Okulu ve Eğitim Enstitüsü (1926-1980). Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Billingsley, B. S., &McLeskey, J. (2004). Critical issues in special education teacher supply and demand: Overview. The Journal of Special Education, 38(1), 2-4.
- Brownell, M. T., Ross, D. D., Colón, E. P., & McCallum, C. L. (2005). Critical features of special education teacher preparation: A comparison with general teacher education. The Journal of Special Education, 38(4), 242-252.
- Cobb, H. B., Elliott, R. N., Powers, A. R., & Voltz, D. (1989). Generic versus categorical special education teacher preparation. Teacher Educationand Special Education: The Journal of the Teacher Education Division of the Council for Exceptional Children, 12(1-2), 19-26.
- Çitil, M. (2009). Cumhuriyetin İlanından Günümüze Kadar Türkiye’de Özel Eğitim (1923-2007). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Dedeoğlu, S., Durali, S. ve Kış, A. T. (2004). Özel eğitim bölümü zihin engelliler öğretmenliği ana bilim dalı 3., 4. sınıf öğrencileri ve mezunlarının kendi bölüm programları, öğretmen yetiştirme ve eğitim fakülteleri ile ilgili düşünce ve önerileri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (1), 47-55.
- Ergenekon, Y., Özen, A. ve Batu, E. S. (2008). Zihin engelliler öğretmenliği adaylarının öğretmenlik uygulamasına ilişkin görüş ve önerilerinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 8(3), 857-891.
- Ergül, C., Baydık, B. ve Demir, Ş. (2013). Özel eğitim öğretmen adaylarının ve öğretmenlerinin zihin engelliler öğretmenliği lisans programı yeterliklerine ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(1), 499-522.
- Glesne, C. (2015). Nitel araştırmaya giriş. (Çev. Ed. Ali Ersoy ve Pelin Yalçınoğlu) Ankara: Anı Yayıncılık.
- Karasu, N., Aykut, Ç. ve Yılmaz, B. (2014a). Zihin engellilerin eğitimi anabilim dalı öğretmen yetiştirme programı üzerine öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(4), 129-142.
- Karasu, N., Aykut, Ç. ve Yılmaz, B. (2014b). Zihin engelliler öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi.Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 15(1),41-53.
- Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber. (Çev. Ed. Selahattin Turan) Ankara: Nobel.
- Nartgün, Ş. S. (2010). Perceptions of special education academic staff: Whoshould be employed as special education teachers? International Journal of Human Sciences, 7 (1), 1082-1113.
- Milli Eğitim Bakanlığı (2014). Öğretmenlik Alanları, Atama ve Ders Okutma Esasları. Tebliğler Dergisi, 2678, 20 Şubat 2014.
- Özer, B. ve Gelen, İ. (2008). Öğretmenlik mesleği genel yeterliklerine sahip olma düzeyleri hakkında öğretmen adayları ve öğretmenlerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (9), 39-55.
- Özyürek, M. (2008). Nitelikli öğretmen yetiştirmede sorunlar ve çözümler: Özel eğitim örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 189-226.
- Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (Çev. Ed. Mesut Bütün ve Selçuk Beşir Demir)Ankara: Pegem Akademi.
- Rosenberg, M. S., Boyer, K. L., Sindelar, P. T., &Misra, S. K. (2007). Alternative route programs for certification in special education: Program infrastructure, instructional delivery, and participant characteristics. Exceptional Children, 73(2), 224-241.
- Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı, Program isim değişikliği. Sayı: 75850160104.01.02.01/843, Ankara.
Özel Eğitim Öğretmenliği Lisans Programlarının Birleştirilmesine İlişkin Öğretim Üyelerinin Görüşleri
Öz
Bu araştırmada özel eğitim alanında görev
yapan öğretim üyelerinin birleştirilmiş özel eğitim programına ilişkin görüşleri
belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmada kullanılan yarı yapılandırılmış veri toplama
aracı araştırmacılar tarafından ilgili alanyazın incelenerek geliştirilmiş ve araca
ilişkin alanında uzman 3 öğretim üyesinden görüş alınmıştır. Görüşme formu kullanılarak
12 öğretim üyesiyle birebir görüşme yapılmıştır. Elde edilen verilerin analizi,
nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi ile yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda,
öğretim üyeleri engel gruplarına göre ayrıştırılmış lisans programlarının eksikliklerine
yönelik en fazla; uygulamalı dersler, atama, müfredat ve nitelik konularına değinmiştir.
Birleştirilmiş özel eğitim lisans programının atama ve müfredat konularında bazı
eksiklikleri giderdiği ancak, bu programın da öğretim elemanı yetersizliği, içeriğin
belirsiz olması, nitelik kaygısı ve alt yapı konularında eksikliklerinin olduğu
üzerinde durulmuştur. Öğretim üyelerinin birleştirilmiş programa ilişkin en fazla
öneride bulundukları konuların öğretim elemanı yetiştirme, işbirliği yapma, alt
yapıyı geliştirme ve uzmanlaşmaya ilişkin olduğu görülmüştür. Elde edilen bulgular,
ilgili alanyazın ve ülkemizdeki özel eğitim öğretmeni yetiştirme sistemi kapsamında
tartışılmış ve öneriler sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler
öğretmen yetiştirme program değişikliği özel eğitim özel eğitim öğretmenliği lisans programları öğretim üyesi görüşleri
Kaynakça
- Akçamete, G. (1998). Türkiye’de özel eğitim. Süleyman E. (Ed.), Özel eğitim içinde (s. 197-207). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Altunya, N. (2006). Gazi Eğitim Enstitüsü: Gazi Orta Öğretmen Okulu ve Eğitim Enstitüsü (1926-1980). Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Billingsley, B. S., &McLeskey, J. (2004). Critical issues in special education teacher supply and demand: Overview. The Journal of Special Education, 38(1), 2-4.
- Brownell, M. T., Ross, D. D., Colón, E. P., & McCallum, C. L. (2005). Critical features of special education teacher preparation: A comparison with general teacher education. The Journal of Special Education, 38(4), 242-252.
- Cobb, H. B., Elliott, R. N., Powers, A. R., & Voltz, D. (1989). Generic versus categorical special education teacher preparation. Teacher Educationand Special Education: The Journal of the Teacher Education Division of the Council for Exceptional Children, 12(1-2), 19-26.
- Çitil, M. (2009). Cumhuriyetin İlanından Günümüze Kadar Türkiye’de Özel Eğitim (1923-2007). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Dedeoğlu, S., Durali, S. ve Kış, A. T. (2004). Özel eğitim bölümü zihin engelliler öğretmenliği ana bilim dalı 3., 4. sınıf öğrencileri ve mezunlarının kendi bölüm programları, öğretmen yetiştirme ve eğitim fakülteleri ile ilgili düşünce ve önerileri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (1), 47-55.
- Ergenekon, Y., Özen, A. ve Batu, E. S. (2008). Zihin engelliler öğretmenliği adaylarının öğretmenlik uygulamasına ilişkin görüş ve önerilerinin değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 8(3), 857-891.
- Ergül, C., Baydık, B. ve Demir, Ş. (2013). Özel eğitim öğretmen adaylarının ve öğretmenlerinin zihin engelliler öğretmenliği lisans programı yeterliklerine ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(1), 499-522.
- Glesne, C. (2015). Nitel araştırmaya giriş. (Çev. Ed. Ali Ersoy ve Pelin Yalçınoğlu) Ankara: Anı Yayıncılık.
- Karasu, N., Aykut, Ç. ve Yılmaz, B. (2014a). Zihin engellilerin eğitimi anabilim dalı öğretmen yetiştirme programı üzerine öğretmen görüşlerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(4), 129-142.
- Karasu, N., Aykut, Ç. ve Yılmaz, B. (2014b). Zihin engelliler öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi.Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 15(1),41-53.
- Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber. (Çev. Ed. Selahattin Turan) Ankara: Nobel.
- Nartgün, Ş. S. (2010). Perceptions of special education academic staff: Whoshould be employed as special education teachers? International Journal of Human Sciences, 7 (1), 1082-1113.
- Milli Eğitim Bakanlığı (2014). Öğretmenlik Alanları, Atama ve Ders Okutma Esasları. Tebliğler Dergisi, 2678, 20 Şubat 2014.
- Özer, B. ve Gelen, İ. (2008). Öğretmenlik mesleği genel yeterliklerine sahip olma düzeyleri hakkında öğretmen adayları ve öğretmenlerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (9), 39-55.
- Özyürek, M. (2008). Nitelikli öğretmen yetiştirmede sorunlar ve çözümler: Özel eğitim örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 189-226.
- Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (Çev. Ed. Mesut Bütün ve Selçuk Beşir Demir)Ankara: Pegem Akademi.
- Rosenberg, M. S., Boyer, K. L., Sindelar, P. T., &Misra, S. K. (2007). Alternative route programs for certification in special education: Program infrastructure, instructional delivery, and participant characteristics. Exceptional Children, 73(2), 224-241.
- Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı, Program isim değişikliği. Sayı: 75850160104.01.02.01/843, Ankara.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 33 Sayı: 3 |
