Öz
The purpose of the study is determining the
emotional adjustment level of children who participate in summer sports schools
and examining whether it changes according to age, gender, individual-team
sports and sports branches. The sample group consist of 110 children (61 male,
49 female) whose mean age 9,65±1,72 from
different sports branches (basketball 41, volleyball 19, swimming 27, table
tennis 23). Hacettepe Emotional Adjustment Scale (HEAS) was used to gather data.
SPSS 17.0 analyse program and descriptive statistics, independet samples t
test, bivariate correlation, kruskal wallis h test techniques were used while
analysing data. The mean of neurotic problem levels 3,39±2,9, the mean of
behaviour problem levels 3,97±3,05 and the mean of other behaviour problem
levels were found as 0,54±0,85. There is no significant relationship between
age and neurotic, behaviour, other behaviour problem levels [neurotic problem
level (r= -0,055 p>0,05) behaviour problem level (r= -0,111 p>0,05) other
behaviour problem level (r= 0,098 p>0,05)]. There are no differences in
neurotic, behaviour and other behaviour problem levels according to sport
branches [neurotic problem level (x2 = 2.529, p> 0.05) behaviour problem
level (x2 = 0.806, p> 0.05) other behaviour problem level (x2 = 1.287, p>
0.05)]. There are no differences in neurotic, behaviour and other behaviour
problem levels according to individual-team sports [neurotic problem level
(t=1,361 p>0,05) behaviour problem level (t=0,414 p>0,05) other behaviour
problem level (t=0,285 p>0,05)]. There are no differences in neurotic,
behaviour and other behaviour problem levels according to gender [neurotic
problem level (t=0,471 p>0,05) behaviour problem level (t=0,856 p>0,05)
other behaviour problem level (t=1,064 p>0,05)]. As conclusion, it may be
said that the children’s who participate in summer sports schools neurotic,
behaviour and other behaviour problem levels are low and do not change
according to gender, sports branches, individual-team sports and age.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Altınköprü, T. (2003). Çocuğun başarısı nasıl sağlanır. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
- Biddle, S. (1992). Exercise psychology. Sport Science Review, 1(2), 79-92.
- Büyükyazı, G., Saraçoğlu, S., Karadeniz, G. & Çamlıyer, H. (2003). Sedanterler ile veteran atletlerin çeşitli değişkenlere göre atılganlık düzeylerinin karşılaştırılması. Gazi Beden Eğitimi Spor Bilimleri Dergisi, 8(2), 13-24.
- Cantwell, D. P. (1982). Childhood depression. Advances in Clinical Child Psychology. New York: Plenum Pres.
- Doğan, O., Gülmez, H., Ketenoğlu, C., Kılıçkap, Z., Özbek, H. & Akyüz, G. (1995). Ruhsal bozuklukların epidemiyolojisi. Sivas: Dilek Matbaası.
- Donaldson, S. J & Ronan, K. R. (2006). The effects of sports participation on young adolescents' emotional well-being. Adolescence. 41(162), 369-389.
- Estrada, A. M., Geltand, D. M. & Hartmann, D. P. (1998). Children’s sport and development of social behaviors. Illinois: Human Kinetics.
- Güneş, A. (2001). Okullarda beden eğitimi ve oyun öğretimi. Ankara: Pegem Yayınları.
- Humphrey. J. H. (1993). Sports for children: A guide for adults. Illinois: Charles C. Thomas Publisher.
- İlhan, E.L. (2007). Eğitilebilir zihinsel engelli çocuklarda beden eğitimi ve spor aktivitelerinin ruhsal uyum düzeylerine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- İlhan, L. & Gencer, E. (2009). Çocuklarda nevrotik sorun düzeyleri ve badminton eğitimi ilişkisine yönelik bir araştırma. 4. Raket Sporları Sempozyumu Bildiriler Kitabı (94- 101). Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi.
- Newcomb, A. F. & Bagwell, C. L. (1996). The developmental significance of children’s friendship relations. New York: Cambridge University Press.
- Kapıkıran, S. (1993). İçten ve dıştan denetimliliğe sahip ergenlerin atılganlık düzeyinin saptanması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- Koptagel, İ.G. (1991). Tıpsal psikoloji. Ankara: Güneş Yayınları.
- Nazik, B. (2003). Çocuk ruh sağlığı. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
- MacMahon, D. J. (1990). The psychological basic of exercise and the treatment of delinquent adolescents. Sports Medicine, 9 (6), 344-351.
- Özoğlu, S. Ç. (1997). Spor psikolojisi ve gelişmeler. Ankara: Bağırgan Yayımevi.
- Öztürk, F. (1998). Toplumsal boyutlarıyla spor. Ankara: Bağırgan Yayımevi.
- Pelham, T. W., Campagna, P. D., Ritvo, P. G. & Birnie, W. A. (1993). The effects of exercise therapy on clients in a psychiatric rehabilitation program. Psychosocial Rehabilitation Journal, 16(4), 75-84.
- Rubin, K. H., Bukowski, W. M. & Parker, J. G. (1998). Peer interactions, relationships, and groups. New York: Wiley.
- Smith, R. E. & Smoll, F. L. (1991). Behavioral research and intervention in youth sports. Behavior Therapy, 22(3), 329-344.
- Sunal, Ş. (2002). Okul öncesi dönemi işitme engelli çocukların ruhsal uyum düzeylerinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Suveren, S. (1991). Sporu teşvik eden ekonomik ve sosyal faktörler. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi (Beden Eğitimi Spor Özel Sayısı), 7(1), 191.
- Şenduran, F. (2008). Sporcu olan ve sporcu olmayan ortaöğretim öğrencilerinin uyum becerileri. 10. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Sözel Bildiriler Kitabı (189-191). Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
- Yavuzer, H. (1999). Çocuk psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Yetim, A. A. (2005). Sosyoloji ve spor. İstanbul: Yaylacık Matbaası.
- Yörükoğlu, A. (2002). Çocuk ruh sağlığı. İstanbul: Özgür Yayıncılık.
Öz
Araştırmanın amacı
yaz spor okullarına katılan 6-12 yaş aralığındaki çocukların ruhsal uyum
düzeylerini belirlemek ve aynı zamanda branş, yaş, takım-bireysel spor yapma ve
cinsiyet değişkenlerine göre farklılık gösterip göstermediğini incelemektir.
Araştırma grubunu yaş ortalaması 9,65±1,72 olan farklı branşlarda (basketbol
41, voleybol 19, yüzme 27, masa tenisi 23)
61 erkek ve 49 kız olmak üzere toplam 110 çocuk oluşturmaktadır. Veri
toplama aracı olarak Hacettepe Ruhsal Uyum Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin
analizinde SPSS 17.0 programı kullanılmış; tanımlayıcı istatistik, Bağımsız
Örneklemlerde T-Testi, Korelâsyon Analizi, Kruskal Wallis H Testi
yöntemlerinden yararlanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre çocukların nevrotik
sorun düzeyi ortalamaları 3,39±2,9, davranış sorun düzeyi ortalamaları
3,97±3,05, diğer davranış sorun düzeyi ortalamaları 0,54±0,85 olarak
bulunmuştur. Çocukların yaşı ile nevrotik, davranış ve diğer davranış sorun
düzeyleri arasında anlamlı ilişki bulunmamıştır [nevrotik sorun düzeyi (r=
-0,055 p>0,05) davranış sorun düzeyi (r= -0,111 p>0,05) diğer davranış
sorun düzeyi (r= 0,098 p>0,05)]. Çocukların nevrotik, davranış ve diğer
davranış sorun düzeylerinde branşlara göre anlamlı farklılıklar bulunmamıştır
[nevrotik sorun düzeyi (x2 = 2.529, p> 0.05) davranış sorun düzeyi (x2 =
0.806, p> 0.05) diğer davranış sorun
düzeyi (x2 = 1.287, p> 0.05)]. Çocukların nevrotik, davranış ve diğer
davranış sorun düzeylerinde bireysel ve takım sporu yapma durumlarına göre
anlamlı farklılıklar bulunmamıştır [nevrotik sorun düzeyi (t=1,361 p>0,05)
davranış sorun düzeyi (t=0,414 p>0,05) diğer davranış sorun düzeyi (t=0,285
p>0,05)]. Çocukların nevrotik, davranış ve diğer davranış sorun düzeylerinde
cinsiyete göre anlamlı farklılıklar bulunmamıştır [nevrotik sorun düzeyi
(t=0,471 p>0,05) davranış sorun düzeyi (t=0,856 p>0,05) diğer davranış
sorun düzeyi (t=1,064 p>0,05)]. Sonuç olarak yaz spor okullarına katılan
çocukların nevrotik, davranış ve diğer davranış sorun düzeylerinin düşük
olduğu; branş, takım-bireysel spor yapma, cinsiyet ve yaşa göre farklılık
göstermediği söylenebilir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Altınköprü, T. (2003). Çocuğun başarısı nasıl sağlanır. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
- Biddle, S. (1992). Exercise psychology. Sport Science Review, 1(2), 79-92.
- Büyükyazı, G., Saraçoğlu, S., Karadeniz, G. & Çamlıyer, H. (2003). Sedanterler ile veteran atletlerin çeşitli değişkenlere göre atılganlık düzeylerinin karşılaştırılması. Gazi Beden Eğitimi Spor Bilimleri Dergisi, 8(2), 13-24.
- Cantwell, D. P. (1982). Childhood depression. Advances in Clinical Child Psychology. New York: Plenum Pres.
- Doğan, O., Gülmez, H., Ketenoğlu, C., Kılıçkap, Z., Özbek, H. & Akyüz, G. (1995). Ruhsal bozuklukların epidemiyolojisi. Sivas: Dilek Matbaası.
- Donaldson, S. J & Ronan, K. R. (2006). The effects of sports participation on young adolescents' emotional well-being. Adolescence. 41(162), 369-389.
- Estrada, A. M., Geltand, D. M. & Hartmann, D. P. (1998). Children’s sport and development of social behaviors. Illinois: Human Kinetics.
- Güneş, A. (2001). Okullarda beden eğitimi ve oyun öğretimi. Ankara: Pegem Yayınları.
- Humphrey. J. H. (1993). Sports for children: A guide for adults. Illinois: Charles C. Thomas Publisher.
- İlhan, E.L. (2007). Eğitilebilir zihinsel engelli çocuklarda beden eğitimi ve spor aktivitelerinin ruhsal uyum düzeylerine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- İlhan, L. & Gencer, E. (2009). Çocuklarda nevrotik sorun düzeyleri ve badminton eğitimi ilişkisine yönelik bir araştırma. 4. Raket Sporları Sempozyumu Bildiriler Kitabı (94- 101). Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi.
- Newcomb, A. F. & Bagwell, C. L. (1996). The developmental significance of children’s friendship relations. New York: Cambridge University Press.
- Kapıkıran, S. (1993). İçten ve dıştan denetimliliğe sahip ergenlerin atılganlık düzeyinin saptanması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- Koptagel, İ.G. (1991). Tıpsal psikoloji. Ankara: Güneş Yayınları.
- Nazik, B. (2003). Çocuk ruh sağlığı. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
- MacMahon, D. J. (1990). The psychological basic of exercise and the treatment of delinquent adolescents. Sports Medicine, 9 (6), 344-351.
- Özoğlu, S. Ç. (1997). Spor psikolojisi ve gelişmeler. Ankara: Bağırgan Yayımevi.
- Öztürk, F. (1998). Toplumsal boyutlarıyla spor. Ankara: Bağırgan Yayımevi.
- Pelham, T. W., Campagna, P. D., Ritvo, P. G. & Birnie, W. A. (1993). The effects of exercise therapy on clients in a psychiatric rehabilitation program. Psychosocial Rehabilitation Journal, 16(4), 75-84.
- Rubin, K. H., Bukowski, W. M. & Parker, J. G. (1998). Peer interactions, relationships, and groups. New York: Wiley.
- Smith, R. E. & Smoll, F. L. (1991). Behavioral research and intervention in youth sports. Behavior Therapy, 22(3), 329-344.
- Sunal, Ş. (2002). Okul öncesi dönemi işitme engelli çocukların ruhsal uyum düzeylerinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Suveren, S. (1991). Sporu teşvik eden ekonomik ve sosyal faktörler. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi (Beden Eğitimi Spor Özel Sayısı), 7(1), 191.
- Şenduran, F. (2008). Sporcu olan ve sporcu olmayan ortaöğretim öğrencilerinin uyum becerileri. 10. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Sözel Bildiriler Kitabı (189-191). Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
- Yavuzer, H. (1999). Çocuk psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Yetim, A. A. (2005). Sosyoloji ve spor. İstanbul: Yaylacık Matbaası.
- Yörükoğlu, A. (2002). Çocuk ruh sağlığı. İstanbul: Özgür Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 2 Nisan 2017 |
| Kabul Tarihi | 5 Mayıs 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 21 Sayı: 1-4 |
Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi yılda dört kez yayımlanan bilimsel ve hakemli bir dergidir.
Gazi Journal of Physical Education and Sports Sciences is a scientific and peer-reviewed journal published quarterly.