Öz

Osmanlı kültür yapısı, kendi dönemi için geçerliliği kaybolmuş, gündemden uzaklaşmış bir yapıyı yeniden oluşturma adına batıya yönelir. O dönem için farklı bir alternatif neredeyse yoktur. Gerek devlet, gerekse toplum aynı anda çift başlı bir değişimi yaşamak zorunda kalmıştır. Belki yaşamak zorunda bırakılmıştır. Zorundalıkları hafifletme görevinin içten savunucuları da edebiyatçılardır. Eser, kahraman, tema gibi esere ait teknik unsurlar bir tarafa bırakılıp mesaj/eğitim boyutu ön plana çıkarılmıştır. Algılamalar alımlamalarla desteklenmiştir. Bu, metni yeniden yazmaktan çok, metne doğrudan yüklenen neotik (niyet) anlamlı ifadelerle sağlanmıştır. Anahtar Kelimeler: Anakronizm, Tanzimat, edebiyat, felsefe.