Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Importance, Objectives and Principles of Language Teaching: Summary of A Literature

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 3, 286 - 294, 31.12.2019

Öz

Nowadays, language errors that we see in the media as well as in the life of society and the students' reading and writing comprehension proves that language learning is not achieved at the desired level. A healthy language learning can be achieved not only by learning from the family and the social environment, but also by teaching a planned and programmed language in a process where the instructor is also involved. In addition to knowing the possibilities and riches of an individual's own mother tongue, grammar teaching is very important for the development of language skills. Therefore, it should be aimed that the individual develops himself in the fields of language learning, such as reading, writing, listening, speaking, recognizing the riches of his native language and conveying these riches to other generations. The teaching of grammar should not be a pile of rules and memorization, and even unlovable, as it is considered for most people. This study is aimed to present a synthesis of studies on grammar teaching. For this purpose a literature review is conducted. In this study, information was given about 'The Importance of Grammar Teaching' and 'Purposes and Principles of Grammar Teaching' according to the related literature. In the light of this information, suggestions have been made for the researchers who want to work on the subject. According to the literature research, it has been concluded that teaching a good grammar will contribute to better communication of students, development of language skills, more successful in other courses and being a conscious citizen. In order to achieve this, it is concluded that the teachers should use the right methods and techniques for teaching grammar and they should be satisfied with this course and the textbooks should be reviewed in accordance with the correct aims and principles and their deficiencies should be eliminated.

Kaynakça

  • Adalı, O. (1983). Anadili olarak Türkçe öğretimi üstüne. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, C. XLVII, 379-380. http://tdk.gov.tr/images/css/TDD/1983s379-380/1983s379-380_05_O_ADALI.pdf
  • Aksan, D. (1975). Ana dili. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, C. XXXI, 285. http://www.tdk.gov.tr/images/css/TDD/1975s285/1975s285__04_D_AKSAN.pdf
  • Aydın, Ö. (1997). Anadili eğitimi, yabancı dil öğretimi ve evrensel dil bilgisi. Dil Dergisi, 5. http://www.turkofoni.org/files/anadil_yabanc__dil_evrensel_dilbilgisi-tamam.pdf
  • Baş, B. (2012). Okuma ve dinleme eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi. M. Özbay (Ed.), Türkçe Eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi (ss. 197-227). Ankara: Pegem Akademi. Başkan, Ö. (1975). Yabancı dil öğretiminde dil bilgisinin yeri. Türk Dili, 285, 435-438.
  • Büyükikiz, K. K. (2007). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin söz dizimi ve anlatım bozukluğu açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Calp, M. (2005). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi. Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.
  • Cemiloğlu, M. (2005). İlköğretim okullarında Türkçe öğretimi. Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.
  • Demirel, Ö. (2003). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Dolunay, S. K. (2010). Dil bilgisi öğretiminin amacı ve önemi. Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, 27.http://www.tubar.com.tr/TUBAR%20DOSYA/pdf/2010BAHAR/dolunay_salihkrat%20275-284.pdf
  • Ekinci Çelikpazu, E. (2006). Erzurum merkez ilçe ilköğretim altıncı sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • Erdem, İ. (2012). Konuşma eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi. M. Özbay (Ed.), Türkçe Eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi (s. 230-261). Ankara: Pegem Akademi.
  • Ergin, M. (2002). Üniversiteler için Türk dili. İstanbul: Bayrak Yayınları.
  • Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Gül Yayınları.
  • Güneş, F. (2013). Dil bilgisi öğretiminde yeni yaklaşımlar. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 2(7). https://acikders.ankara.edu.tr/pluginfile.php/75602/mod_resource/content/0/dilbilgisi%20%C3%B6%C4%9Fretimi.pdf
  • Güneş, F. (2010). Ninnilerin çocukların dil ve zihinsel gelişimine etkisi. Zeitschrift für die Welt der Türken/Journal of World of Turks, 2(3), 27-38.
  • İşcan, A. (2007). İşlevsel dil bilgisinin Türkçe öğretimindeki yeri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(1), 253-258.
  • Kavcar, C. ve Oğuzkan, A.F. (1987). Özel öğretim yöntemleri Türkçe öğretimi eğitim önlisans programı. Ankara: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
  • Kayaalp, İ. (1998). Dil ve iletişim. Ankara: TDV Yayınları.
  • Kıran, Z. (1996). Dilbilim akımları. Ankara: Onur Yayınları.
  • Onan, B. (2013). 2006 yılı ilköğretim Türkçe (6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programında dil bilgisi öğrenme alanında yapılandırılmış olan kazanımların okuma becerilerini geliştirmedeki işlevleri. C. Demir ve H. Parlakyıldız (Ed.), Prof. Dr. Abdurrahman Güzel armağanı (ss. 207-220). Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Özbay, M. (2011). Türkçe özel öğretim yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap Yayınları.
  • Sağır, M. (2002). İlköğretim okullarında Türkçe dil bilgisi öğretimi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Sezer, A. (1994). Anadili öğretiminde dilbilgisinin yeri. Uygulamalı Dilbilim Açılış Türkçenin Görünümü, 113-128.
  • Sinanoğlu, S. (1958). Dilbilgisinin önemi. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, C. VII, 81. http://tdk.gov.tr/images/css/TDD/1958s81/1958s81__02_S_SINANOGLU.pdf Yalçın, A. (2012). Türkçe öğretim yöntemleri: yeni yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Yıldırım, H. Ç. (2013). Dil ve anlatım dersi (9-12. sınıflar) öğretim programı ve national curriculum (key stage 4)'da dil bilgisi öğretimi. C. Demir ve H. Parlakyıldız (Ed.), Prof. Dr. Abdurrahman Güzel armağanı (ss. 533-543). Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Yıldız, C. (2003). Ana dili öğretiminde çağdaş yaklaşımlar ve Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Yıldız, C. (2006). Ana dili öğretimine esas teşkil eden çağdaş eğitim- öğretim ilkeleri. C. Yıldız (Ed.), Yeni öğretim programına göre kuramdan uygulamaya Türkçe Öğretimi (ss. 57-65). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.

Dil Bilgisi Öğretiminin Önemi, Amaçları ve İlkeleri: Bir Literatür Özeti

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 3, 286 - 294, 31.12.2019

Öz

Günümüzde gerek medyada gerekse toplum hayatında ve öğrencilerin okuma, yazma, anlama gibi becerilerinde gördüğümüz dil yanlışları, bize dil öğreniminin istendik düzeyde gerçekleşmediğini göstermektedir. Sağlıklı bir dil öğrenimi sadece aile ve sosyal çevreden öğrenilenlerle değil, aynı zamanda içinde öğreticinin de bulunduğu bir süreç içinde planlı ve programlı bir dil bilgisi öğretimi ile sağlanabilir. Bireyin kendi ana dilinin olanak ve zenginliklerini bilmesinin yanı sıra dil becerilerini geliştirmesi için de dil bilgisi öğretimi çok önemlidir. Dolayısıyla iyi bir dil bilgisi öğretimi ile bireyin okuma, yazma, dinleme, konuşma gibi dil öğrenme alanlarında kendisini geliştirmesi, ana dilinin zenginliklerinin farkına varması ve bu zenginlikleri diğer kuşaklara da aktarması amaçlanmalıdır. Dil bilgisi öğretimi, çoğu kişinin aklına ilk geldiği gibi bir kurallar yığını ve ezberden ibaret ve hatta sevimsiz olmamalıdır. Bu çalışma, dil bilgisi öğretimi üzerine yapılmış çalışmaların bir sentezini sunmayı amaçlamaktadır. Bu amaçla bir literatür özeti çalışması yapılmıştır. Araştırmada, konuyla ilgili literatürden hareketle “Dil Bilgisi Öğretiminin Önemi”ne ve “Dil Bilgisi Öğretiminin Amaç ve İlkeleri”ne dair bilgiler verilmiş, bu bilgiler ışığında da konuyla ilgili çalışmak isteyen araştırmacılara yönelik önerilerde bulunulmuştur. Yapılan literatür araştırmasına göre iyi bir dil bilgisi öğretiminin öğrencilerin daha iyi iletişim kurmasına, dil becerilerinin gelişmesine, diğer derslerde daha başarılı olmasına ve bilinçli bir yurttaş olmalarına katkıda bulunacağı, öğretmenlerin bunu başarabilmeleri için dil bilgisi öğretimi için doğru yöntem ve teknikler kullanmaları ve bu dersi sevdirmeleri gerektiği ve ders kitaplarının doğru amaç ve ilkeler doğrultusunda gözden geçirilerek eksiklerinin giderilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.

Kaynakça

  • Adalı, O. (1983). Anadili olarak Türkçe öğretimi üstüne. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, C. XLVII, 379-380. http://tdk.gov.tr/images/css/TDD/1983s379-380/1983s379-380_05_O_ADALI.pdf
  • Aksan, D. (1975). Ana dili. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, C. XXXI, 285. http://www.tdk.gov.tr/images/css/TDD/1975s285/1975s285__04_D_AKSAN.pdf
  • Aydın, Ö. (1997). Anadili eğitimi, yabancı dil öğretimi ve evrensel dil bilgisi. Dil Dergisi, 5. http://www.turkofoni.org/files/anadil_yabanc__dil_evrensel_dilbilgisi-tamam.pdf
  • Baş, B. (2012). Okuma ve dinleme eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi. M. Özbay (Ed.), Türkçe Eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi (ss. 197-227). Ankara: Pegem Akademi. Başkan, Ö. (1975). Yabancı dil öğretiminde dil bilgisinin yeri. Türk Dili, 285, 435-438.
  • Büyükikiz, K. K. (2007). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin söz dizimi ve anlatım bozukluğu açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Calp, M. (2005). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi. Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.
  • Cemiloğlu, M. (2005). İlköğretim okullarında Türkçe öğretimi. Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.
  • Demirel, Ö. (2003). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Dolunay, S. K. (2010). Dil bilgisi öğretiminin amacı ve önemi. Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, 27.http://www.tubar.com.tr/TUBAR%20DOSYA/pdf/2010BAHAR/dolunay_salihkrat%20275-284.pdf
  • Ekinci Çelikpazu, E. (2006). Erzurum merkez ilçe ilköğretim altıncı sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
  • Erdem, İ. (2012). Konuşma eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi. M. Özbay (Ed.), Türkçe Eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi (s. 230-261). Ankara: Pegem Akademi.
  • Ergin, M. (2002). Üniversiteler için Türk dili. İstanbul: Bayrak Yayınları.
  • Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Gül Yayınları.
  • Güneş, F. (2013). Dil bilgisi öğretiminde yeni yaklaşımlar. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 2(7). https://acikders.ankara.edu.tr/pluginfile.php/75602/mod_resource/content/0/dilbilgisi%20%C3%B6%C4%9Fretimi.pdf
  • Güneş, F. (2010). Ninnilerin çocukların dil ve zihinsel gelişimine etkisi. Zeitschrift für die Welt der Türken/Journal of World of Turks, 2(3), 27-38.
  • İşcan, A. (2007). İşlevsel dil bilgisinin Türkçe öğretimindeki yeri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(1), 253-258.
  • Kavcar, C. ve Oğuzkan, A.F. (1987). Özel öğretim yöntemleri Türkçe öğretimi eğitim önlisans programı. Ankara: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
  • Kayaalp, İ. (1998). Dil ve iletişim. Ankara: TDV Yayınları.
  • Kıran, Z. (1996). Dilbilim akımları. Ankara: Onur Yayınları.
  • Onan, B. (2013). 2006 yılı ilköğretim Türkçe (6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programında dil bilgisi öğrenme alanında yapılandırılmış olan kazanımların okuma becerilerini geliştirmedeki işlevleri. C. Demir ve H. Parlakyıldız (Ed.), Prof. Dr. Abdurrahman Güzel armağanı (ss. 207-220). Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Özbay, M. (2011). Türkçe özel öğretim yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap Yayınları.
  • Sağır, M. (2002). İlköğretim okullarında Türkçe dil bilgisi öğretimi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Sezer, A. (1994). Anadili öğretiminde dilbilgisinin yeri. Uygulamalı Dilbilim Açılış Türkçenin Görünümü, 113-128.
  • Sinanoğlu, S. (1958). Dilbilgisinin önemi. Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, C. VII, 81. http://tdk.gov.tr/images/css/TDD/1958s81/1958s81__02_S_SINANOGLU.pdf Yalçın, A. (2012). Türkçe öğretim yöntemleri: yeni yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Yıldırım, H. Ç. (2013). Dil ve anlatım dersi (9-12. sınıflar) öğretim programı ve national curriculum (key stage 4)'da dil bilgisi öğretimi. C. Demir ve H. Parlakyıldız (Ed.), Prof. Dr. Abdurrahman Güzel armağanı (ss. 533-543). Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Yıldız, C. (2003). Ana dili öğretiminde çağdaş yaklaşımlar ve Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Yıldız, C. (2006). Ana dili öğretimine esas teşkil eden çağdaş eğitim- öğretim ilkeleri. C. Yıldız (Ed.), Yeni öğretim programına göre kuramdan uygulamaya Türkçe Öğretimi (ss. 57-65). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makale
Yazarlar

Esin Yağmur Şahin 0000-0002-9730-3280

Onur Abacı Bu kişi benim 0000-0001-9947-6575

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 24 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 5 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Yağmur Şahin, E., & Abacı, O. (2019). Dil Bilgisi Öğretiminin Önemi, Amaçları ve İlkeleri: Bir Literatür Özeti. Eğitim Kuram Ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 5(3), 286-294.