Araştırma Makalesi
Yıl 2021,
Sayı: 7, 1 - 10, 30.06.2021
Öz
Çalışmanın amacı, katılımcıların cinsiyet, medeni durum, eğitim, çalışma durumu ve yaşa göre genel erteleme ve öznel mutluluklarının farklılaşıp farklılaşmadığını tespit etmeye çalışmanın yanında, erteleme davranışının öznel mutluluğu etkileyip etkilemediğini tespit etmektir. Veriler sosyal medya üzerinden toplanmıştır. Toplam 138 anket üzerinden analizler yapılmıştır. Çalışmada cinsiyete ve medeni duruma göre hem genel ertelemenin hem de öznel mutluluğun farklılaşıp farklılaşmadığını tespit etmek amacıyla bağımsız örneklem t-testi yapılmıştır. Analiz sonucunda
hem cinsiyete hem de medeni duruma göre genel erteleme davranışında farklılık tespit edilememiştir. Bireyleri öznel mutluluk düzeylerinde ise yine cinsiyete göre bir farklılık tespit edilmezken, duruma göre anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir. Yaşa, çalışma durumuna ve eğitim düzeyine göre farklılaşmayı tespit etmek amacıyla yapılan tek yönlü varyans analizi sonucunda ne genel erteleme davranışında ne de öznel mutluluk düzeylerinde anlamlı bir farklılık tespit edilememiştir. İki değişken arasında bir ilişkinin olup olmadığını belirlemek amacıyla yapılan korelasyon analizi sonucunda (r= -,174*, p<0,01) genel erteleme davranışı ve öznel mutluluk arasında düşük düzey, negatif yönde ve anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Yapılan basit regresyon analizi sonucunda bağımsız değişken olan erteleme davranışının bağımlı değişken olan öznel mutluluğu (β=-,174; p=0,04) negatif yönde ve anlamlı bir şekilde etkilediği tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akbay, S., & Gizir, C. (2010). Cinsiyete göre üniversite öğrencilerinde akademik erteleme davranışı: akademik güdülenme, akademik öz-yeterlik ve akademik yükleme stillerinin rolü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 60-78.
- Akduman, G. (2020). Mutluluk (öznel iyi oluş) kuşaktan kuşağa azalıyor mu? mutluluğun (öznel iyi oluş) kuşaklar bazında incelenmesine yönelik bir araştırma. Journal of Social, Humanities and Administrative Sciences. 6(23): 274-284.
- Akın, A.., & Satıcı, S. A.(2011). Öznel mutluluk ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(21), 65-78.
- Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. & Yıldırım, E. (2012). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Sakarya Kitapevi.7. Baskı. Sakarya.
- Ayan, A. (2020). Mutluluk düzeyinin atılganlık ve genel erteleme davranışı üzerine etkisi. Journal of Humanities and Tourism Research, 10(4), 788-805.
- Aytaç, S., Engin, T., & İmanlı, E. (2020). İş güvenliği uzmanlarının işe ilişkin duygusal iyi oluş hali, mutluluk ve yaşam tatmini ilişkisi. Journal of Yaşar University, 15(60), 746-758.
- Balkıs, M., & Duru, E. (2010). Akademik erteleme eğilimi, akademik başarı ilişkisinde genel ve performans benlik saygısının rolü. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(27), 159-170.
- Breznitz, S. (1971). A study of worrying. British Journal of Social and Clinical Psychology, 10, 271–279.
- Cummins, R.A. (2010). Subjective wellbeing, homeostatically protected mood and depression: a synthesis. Journal of Happiness Studies, 11: 1 – 17.
- Çapan, B. E. (2010). Relationship among perfectionism, academic procrastination and life satisfaction of university students. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 5, 1665- 1671.
- Çelebi, G. Y., & Çelebı̇, B. (2020). Bı̇reylerı̇n mutluluk düzeylerı̇nı̇n değı̇şkenler açısından incelenmesı̇. Academic Review of Humanities And Social Sciences, 3(1), 179-189.
- Diener, E. (2000). Subjective well-being. American Psychologist, 55, 34–43
- Doğan, T., Kürüm, A., & Kazak, M. (2014). Kişilik özelliklerinin erteleme davranışını yordayıcılığı. Başkent University Journal Of Education, 1(1), 1-8.
- Göker, H., & Kaplan, M. (2020). Psikolojik sermayenin iş erteleme üzerindeki etkisi: psikolojik iyi oluşun düzenleyici rolü. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 30(1), 273-289.
- Güdü-Demirbulat, Ö. , Saatcı, G., & Avcıkurt, C. (2019). İşkoliklik ve bireysel mutluluk arasındaki ilişkinin turizm akademisyenleri açısından incelenmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(4), 3500-3315.
- Gülebağlan, C.(2003). Öğretmenlerin işleri son ana erteleme eğilimlerinin, mesleki yeterlilik algıları, mesleki deneyimleri ve branşları bakımından karşılaştırılmasına yönelik bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Gültekin, Z., & Turhan, M. (2020). Türkiye’de 1992-2020 Tarihleri Arasında “Mutluluk” Başlıklı Lisansüstü Tezlerin İçerik Analizi. Journal of Organizational Behavior Review, 3(2), 185- 206.
- Ekşi, H. & Dilmaç, B. (2010). Üniversite öğrencilerinin genel erteleme, karar vermeyi erteleme ve akademik erteleme düzeylerinin sürekli kaygı açısından incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 433-450.
- Kağan, M. (2009). Üniversite öğrencilerinde akademik erteleme davranışını açıklayan değişkenlerin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(2), 113-128.
- Keser, A. (2018). İşte Mutluluk Araştırması. Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 14(1), 43-57.
- Kızılgöl, Ö., & Öndes, H.(2020). 2009-2019 Döneminde Türkiye’de bireylerin mutluluk düzeylerinin incelenmesi. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 18(4), 73-90.
- Myers, D.G., Diener, E. (1995). Who is happy? Psychological Science, 6 (1), l0-17.
- Mortazavi, F. (2016). The prevalence of academic procrastination and its association with medical students’ well-being status. Internatıonal Journal, 3(2).
- Moradi, S., Rashidi, A., & Golmohammadian, M. (2017). The effectiveness of positive thinking skills on academic procrastination of high school female students Kermanshah City. Interdisciplinary Journal of Virtual Learning in Medical Sciences, 8(1). 1-7.
- Naderi, K., NeshatDoost, H. T., & Talebi, H. (2021). Evaluating the Effectiveness of Selfregulation Strategy Training on procrastination, happiness and academic achievement. Journal of Clinical Research in Paramedical Sciences, (In Press).
- O'Donoghue, T., & Rabin, M. (2001). Choice and procrastination. The Quarterly Journal of Economics, 116 (1), 121-160.
- Özer, A.., & Altun, E. (2011). Üniversite öğrencilerinin akademik erteleme nedenleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(21), 45-72.
- Ryan, C. (2019). Investigating the interaction effects of academic procrastination and psychological flexibility on happiness.Univercity of Chester, 1-23.
- Sadykova, G. (2016). İş rolü belirsizliğinin işyerindeki erteleme alışkanlığı (prokrastinasyon) üzerine etkisi: Hizmet sektörüne yönelik bir araştırma. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1), 87-112.
- Saltukoğlu, G., & Astar, M. (2018). Çalışan kadınlarda duygusal denge, kişilik ve erteleme eğilimleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 19(1):21-28.
- Servet, O. (2017). Mutluluğun Türkiye’deki belirleyenlerinin zaman içinde değişimi. Akdeniz İİBF Dergisi, 17(35), 16-42.
- Shah, S. I. A., Mumtaz, A., & Chughtai, A. S. (2017). Subjective happiness and academic procrastination among medical students: the dilemma of unhappy and lazy pupils. PRAS, 1, 1-7.
- Stöber, J., & Joormann, J. (2001). Worry, procrastination, and perfectionism: Differentiating amount of worry, pathological worry, anxiety, and depression. Cognitive therapy and research, 25(1), 49-60.
- Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2013). Using Multivariate Statistics (Sixthedition). United States: Pearson Education.
- Türk, S. & Gürdal, S. A. (2019). mutluluk işten ayrılma niyetini azaltır mı? mutluluk ve yaşam doyumunun işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi. Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 14-28.
- Ulukaya, S., & Bilge, F. (2014). üniversite öğrencilerinde akademik ertelemenin yordayıcıları olarak aile bağlamında benlik ve ana-baba tutumları. Türk Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Dergisi, 5(41), 89-102.
- Veenhoven, R., & Dumludağ, D. (2015). İktisat ve mutluluk: bugün daha mutlu muyuz?, İktisatta Davranışsal Yaklaşımlar, 201-230.
- Yüksekbilgili, Z. & Akduman, G. (2016a). Bireysel mutluluk ve işkoliklik ilişkisi. KOSBED, 31, 95-112.
Toplam 38 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İşletme |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 7 |