Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye Türkçesi Ağızlarında #h Sesi Üzerine

Yıl 2001, Cilt: 49 Sayı: 2001, 129 - 146, 01.01.2003

Öz

Dilde tarih içinde pek çok sesin değişikliğe uğradığı bilinmektedir. Bu sebepten, bugün tek bir ses olarak gördüğümüz bazı şekiller, aslında farklı fonemlerin değişikliğe uğrayarak aynılaşmış halleri olabilmektedir. Türkiye Türkçesindeki kelime başı h- seslerinin de farklı kaynakları vardır. Yabancı asıllılarda bile ön türeme olmayan #h- sesi bulunmaktadır. Bu yazıda Türkiye Türkçesi ağızlarında bulunan h-'ler sınıflandırılmıştır.

Kaynakça

  • H.Eren, Anadolu Ağızlarında Rumca, İslavca ve Arapça Kelimeler, Türk Dili ve Araştırmaları Yıllığı-Belleten 1960.
  • Osman Nedim Tuna, Altay Dilleri Teorisi, Türk Dünyası Araştırmaları Yayını, İstanbul, 1983.
  • N.Poppe, Altay Dillerinin Karşılaştırmalı Grameri I. Kısım, Karşılaştırmalı Ses Bilgisi, İstanbul, 1994.
  • Muharrem Ergin, Türk Dilbilgisi, İstanbul, 1993.
  • T.Banguoğlu, Türkçenin Grameri, TDK Yay., Ankara, 1995.
Yıl 2001, Cilt: 49 Sayı: 2001, 129 - 146, 01.01.2003

Öz

Kaynakça

  • H.Eren, Anadolu Ağızlarında Rumca, İslavca ve Arapça Kelimeler, Türk Dili ve Araştırmaları Yıllığı-Belleten 1960.
  • Osman Nedim Tuna, Altay Dilleri Teorisi, Türk Dünyası Araştırmaları Yayını, İstanbul, 1983.
  • N.Poppe, Altay Dillerinin Karşılaştırmalı Grameri I. Kısım, Karşılaştırmalı Ses Bilgisi, İstanbul, 1994.
  • Muharrem Ergin, Türk Dilbilgisi, İstanbul, 1993.
  • T.Banguoğlu, Türkçenin Grameri, TDK Yay., Ankara, 1995.
Toplam 5 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Gürer Gülsevin

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2003
Yayımlandığı Sayı Yıl 2001 Cilt: 49 Sayı: 2001

Kaynak Göster

APA Gülsevin, G. (2003). Türkiye Türkçesi Ağızlarında #h Sesi Üzerine. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten, 49(2001), 129-146.