Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

USE OF SCIENCE RADIO IN SCIENCE COURSE AS AN OUTDOOR LEARNING TOOL: OPINIONS OF SECONDARY SCHOOL STUDENTS

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 1, 61 - 74, 30.06.2020
https://doi.org/10.35346/aod.725821

Öz

Outdoor learning environments refer to many activities and areas that are planned-programmed, associated with achievements and created within the context of the curriculum. Social media, Web 2.0 tools, educational web pages, Education Information Network (in Turkish, EBA) etc. digital/virtual environments such as portals, virtual/augmented reality applications, virtual classrooms, virtual laboratories and virtual museums are used as outdoor learning environments. Science radio is also included in digital outdoor learning environments. Before creating a digital science radio/using it as an outdoor learning environment, the perceptions, wishes, needs, etc. of secondary school students about science radio. needs to be determined. In this study, it is aimed to determine the views of middle school students towards science radio. For this purpose, a semi-structured interview form was created for the students' perceptions of science radio, "associating science radio with lessons", "effect of science radio learning outcomes" and "determination of their participation and follow-up status in science radio". Based on the maximum diversity sample which is one of the purposeful sample types; Interviews were made with students from different grade levels, different genders, different academic achievement levels and different school types. The data collected from the interviews were subjected to content analysis. In this context, categories were created with the data obtained. As a result of this study, various ideas about students' perceptions of science radio have emerged. It has been seen that many students consider science radio as a radio related to science lesson and radio that discusses astronomy topics. The students stated that they would listen to such a science radio always or often. It was determined that the students studying in the fifth, sixth, seventh and eigth grades want to listen to the science radio by telephone. In line with the data obtained, it is suggested that internet supported radios can be used in outdoor environments.

Kaynakça

  • Atıcı, B. ve Yıldırım, S. (2010). Web 2.0 Uygulamalarının E-öğrenmeye Etkisi’. Akademik Bilişim 10- XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri. 10-12 Şubat 2010 Muğla Üniversitesi, Muğla.
  • Bostan Sarıoğlan, A. ve Küçüközer, H. (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının okul dışı öğrenme ortamları ile ilgili görüşlerinin araştırılması. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 2(1), 1-15.
  • Bozdoğan, A.E.(2016). Okul dışı çevrelere eğitim amaçlı gezi düzenleyebilme öz-yeterlik inancı ölçeğinin geliştirilmesi. Kurumsal Eğitimbilim Dergisi, 9(1), 111-129.
  • Bulun, M., Gülnar, B. ve Güran, M.S. (2004). Eğitimde mobil teknolojiler. The Turkish Online Journal Of Educational Technology. 3(2),165-170.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.Ç., Akgün, Ö.E. , Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Coşkun, O. ve Demirkan, M. (2016). Türkçe’nin yabancı dil olarak öğretiminde dinleme becerisini geliştirmede web radyo ve podcast uygulamaları. Turkophone, 3(1), 35-56.
  • Creswell, J.W., (2018). Nitel araştırma yöntemleri beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. (M. Bütün, S. B. Demir. Çev.). Ankara: Siyasal kitabevi.
  • Dori, Y.J. ve Tal, R.T. (2000). Formal and informal collaborative projects: Engaging in industry with environmental awareness. Science Education. 84(1), 95-113.
  • Durak, H. ve Seferoğlu, S.S. (2018). Ortaokul öğrencilerinin akıllı telefon kullanımları ve bağımlılık düzeyleri ile ilgili bir inceleme. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama Dergisi, 8(1), 1-23.
  • Ekiz, D. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Genç, Z., (2010). Web 2.0 Yeniliklerinin Eğitimde Kullanımı: Bir Facebook Eğitim Uygulama Örneği. Akademik Bilişim’10- XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri. 10-12 Şubat 2010 Muğla Üniversitesi, Muğla.
  • Gökdaş, İ. ve Ak, Ş. (2019). Ortaokul öğrencilerinin geleceğin okullarına ilişkin hayalleri. Kastamonu Eğitim Dergisi. 27(5), 2161-2172.
  • Gülseçen, S., Gürsul, F., Bayrakdar, B., Çilengir, S. ve Canım, S. (2010). Yeni Nesil Mobil Öğrenme Aracı: Podcast. Akademik Bilişim’10- XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri. 10-12 Şubat 2010. Muğla Üniversitesi, Muğla.
  • Horzum, M.B. (2010). Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 603-634.
  • Karademir, E. (2017). Fen öğretiminde materyal kullanımı ve uygulamaları. Karademir, E. (Ed.), Örnek ve Uygulama Destekli Fen Öğretiminde Disiplinlerarası Beceri Etkileşimi (s. 41-85), Ankara: Pegem Akademi
  • Karademir, E. (2018). Okul dışı ortamlarda fen öğretimi. O.Karamustafaoğlu, Ö. Tezel ve U. Sarı (Ed.) , Güncel Yaklaşım ve Yöntemlerle Etkinlik Destekli Fen Öğretimi (s. 426-447). Ankara: Pegem Akademi.
  • National Research Council. (2009). Learning science in informal environments: People, place and pursuits. Washington, DC: The National Academies Press.
  • Ogur, B.(2016). Ortaokul Öğrencilerinin İnternet Kullanım Alışkanlıklarının Araştırılması. (Yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • O’Reilly, T. (2005). What is Web 2.0: Desingn patterns and business models fort he next generation of software. Retrived from: https://www.oreilly.com/pub/a//web2/archive/what-is-web-20.html
  • Saraç, H. (2017). Türkiye’de okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin yapılan araştırmalar: İçerik analizi çalışması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3(2), 60-81.
  • Sarı, S. ve Kunt, H. (2014). İlkokul ve ortaokul öğrencilerinin sınıf düzeylerine göre internet kullanım durumlarının belirlenmesi. Dumlupınar Üiversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 40, 263-280.
  • Tercan, İ., Sakarya, S. ve Çoklar, A.N. (2012). Çocukların gözüyle onların internet kullanım profilleri ve ailelerin getirdiği sınırlamalar: Anamur ilçe örneği. E-Journal of New World Sciences Academy.7(1), 205-312.
  • Toraman, L. ve Usta, E. (2018). Ortaokul öğrencilerinin dijital yerli ve siber zorba olma durumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37(2), 57-77.
  • Yıldırım A. ve Şimşek H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin yayıncılık: Ankara.
  • Yıldız, C. ve Abdüsselam M.S. (2016) Ortaokul ve ortaöğretim öğrencilerinin internet kullanımına yönelik yaşantıları. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(1), 263-276.
  • Yılmaz, E. (2017). Türkiye Radyoculuğunda Yayıncılık Seçeneği Olarak Tematik Radyolar. (Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

OKUL DIŞI ÖĞRENME ARACI OLARAK FEN BİLİMLERİ DERSİNDE BİLİM RADYOSU KULLANIMI: ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN GÖRÜŞLERİ

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 1, 61 - 74, 30.06.2020
https://doi.org/10.35346/aod.725821

Öz

Okul dışı öğrenme ortamları, planlı-programlı, kazanımlarla ilişkilendirilmiş ve öğretim programı bağlamında oluşturulmuş birçok etkinlik ve alanı ifade etmektedir. Sosyal medya, Web 2.0 araçları, eğitsel içerikli Web sayfaları, Eğitim Bilişim Ağı (EBA) vb. portallar, sanal/arttırılmış gerçeklik uygulamaları, sanal sınıflar, sanal laboratuarlar ve sanal müzeler gibi dijital/sanal ortamlar okul dışı öğrenme ortamları olarak kullanılmaktadır. Bilim radyosu da dijital okul dışı öğrenme ortamları içerisinde yer almaktadır. Dijital bir bilim radyosunu oluşturmadan/okul dışı öğrenme ortamı olarak kullanmadan önce ortaokul öğrencilerinin bilim radyosu ile ilgili algıları, istekleri, ihtiyaçlarının vb. tespit edilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada bunu sağlamak için ortaokul öğrencilerinin bilim radyosuna yönelik görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Bu amaç doğrultusunda öğrencilerin “bilim radyosu algıları”, “bilim radyosunun derslerle ilişkilendirilmesi”, “bilim radyosunun kazanımlara etkisi” ve “bilim radyosuna katılımlarının ve takip durumlarının” tespiti için yarı yapılandırılmış görüşme formu oluşturulmuştur. Amaçlı örneklem çeşitlerinden olan maksimum çeşitlilik örneklemine dayalı olarak; farklı sınıf düzeyleri, farklı cinsiyet, farklı akademik başarı düzeyleri ve farklı okul tiplerinden öğrencilerle görüşmeler yapılmıştır. Görüşmelerden toplanan veriler içerik analizine tabi tutulmuştur. Bu bağlamda elde edilen verilerle kategoriler oluşturulmuştur. Bu çalışmanın sonucunda öğrencilerin bilim radyosu algılarına yönelik çeşitli fikirler ortaya çıkmıştır. Birçok öğrencinin bilim radyosunu fen dersi ile ilgili bir radyo ve astronomi konularının anlatıldığı radyo olarak değerlendirdiği görülmüştür. Öğrenciler böyle bir bilim radyosunu her zaman ya da sıklıkla dinleyeceklerini belirtmişlerdir. Beşinci, altncı, yedinci ve sekizinci sınıflarda öğrenim görmekte olan öğrencilerin bilim radyosunu telefonla dinlemek istedikleri belirlenmiştir. Elde edilen veriler doğrultusunda internet destekli radyoların okul dışı ortamlarda kullanılabileceği önerilmektedir.

Kaynakça

  • Atıcı, B. ve Yıldırım, S. (2010). Web 2.0 Uygulamalarının E-öğrenmeye Etkisi’. Akademik Bilişim 10- XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri. 10-12 Şubat 2010 Muğla Üniversitesi, Muğla.
  • Bostan Sarıoğlan, A. ve Küçüközer, H. (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının okul dışı öğrenme ortamları ile ilgili görüşlerinin araştırılması. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 2(1), 1-15.
  • Bozdoğan, A.E.(2016). Okul dışı çevrelere eğitim amaçlı gezi düzenleyebilme öz-yeterlik inancı ölçeğinin geliştirilmesi. Kurumsal Eğitimbilim Dergisi, 9(1), 111-129.
  • Bulun, M., Gülnar, B. ve Güran, M.S. (2004). Eğitimde mobil teknolojiler. The Turkish Online Journal Of Educational Technology. 3(2),165-170.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.Ç., Akgün, Ö.E. , Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Coşkun, O. ve Demirkan, M. (2016). Türkçe’nin yabancı dil olarak öğretiminde dinleme becerisini geliştirmede web radyo ve podcast uygulamaları. Turkophone, 3(1), 35-56.
  • Creswell, J.W., (2018). Nitel araştırma yöntemleri beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. (M. Bütün, S. B. Demir. Çev.). Ankara: Siyasal kitabevi.
  • Dori, Y.J. ve Tal, R.T. (2000). Formal and informal collaborative projects: Engaging in industry with environmental awareness. Science Education. 84(1), 95-113.
  • Durak, H. ve Seferoğlu, S.S. (2018). Ortaokul öğrencilerinin akıllı telefon kullanımları ve bağımlılık düzeyleri ile ilgili bir inceleme. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama Dergisi, 8(1), 1-23.
  • Ekiz, D. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Genç, Z., (2010). Web 2.0 Yeniliklerinin Eğitimde Kullanımı: Bir Facebook Eğitim Uygulama Örneği. Akademik Bilişim’10- XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri. 10-12 Şubat 2010 Muğla Üniversitesi, Muğla.
  • Gökdaş, İ. ve Ak, Ş. (2019). Ortaokul öğrencilerinin geleceğin okullarına ilişkin hayalleri. Kastamonu Eğitim Dergisi. 27(5), 2161-2172.
  • Gülseçen, S., Gürsul, F., Bayrakdar, B., Çilengir, S. ve Canım, S. (2010). Yeni Nesil Mobil Öğrenme Aracı: Podcast. Akademik Bilişim’10- XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri. 10-12 Şubat 2010. Muğla Üniversitesi, Muğla.
  • Horzum, M.B. (2010). Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 603-634.
  • Karademir, E. (2017). Fen öğretiminde materyal kullanımı ve uygulamaları. Karademir, E. (Ed.), Örnek ve Uygulama Destekli Fen Öğretiminde Disiplinlerarası Beceri Etkileşimi (s. 41-85), Ankara: Pegem Akademi
  • Karademir, E. (2018). Okul dışı ortamlarda fen öğretimi. O.Karamustafaoğlu, Ö. Tezel ve U. Sarı (Ed.) , Güncel Yaklaşım ve Yöntemlerle Etkinlik Destekli Fen Öğretimi (s. 426-447). Ankara: Pegem Akademi.
  • National Research Council. (2009). Learning science in informal environments: People, place and pursuits. Washington, DC: The National Academies Press.
  • Ogur, B.(2016). Ortaokul Öğrencilerinin İnternet Kullanım Alışkanlıklarının Araştırılması. (Yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • O’Reilly, T. (2005). What is Web 2.0: Desingn patterns and business models fort he next generation of software. Retrived from: https://www.oreilly.com/pub/a//web2/archive/what-is-web-20.html
  • Saraç, H. (2017). Türkiye’de okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin yapılan araştırmalar: İçerik analizi çalışması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3(2), 60-81.
  • Sarı, S. ve Kunt, H. (2014). İlkokul ve ortaokul öğrencilerinin sınıf düzeylerine göre internet kullanım durumlarının belirlenmesi. Dumlupınar Üiversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 40, 263-280.
  • Tercan, İ., Sakarya, S. ve Çoklar, A.N. (2012). Çocukların gözüyle onların internet kullanım profilleri ve ailelerin getirdiği sınırlamalar: Anamur ilçe örneği. E-Journal of New World Sciences Academy.7(1), 205-312.
  • Toraman, L. ve Usta, E. (2018). Ortaokul öğrencilerinin dijital yerli ve siber zorba olma durumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37(2), 57-77.
  • Yıldırım A. ve Şimşek H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin yayıncılık: Ankara.
  • Yıldız, C. ve Abdüsselam M.S. (2016) Ortaokul ve ortaöğretim öğrencilerinin internet kullanımına yönelik yaşantıları. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(1), 263-276.
  • Yılmaz, E. (2017). Türkiye Radyoculuğunda Yayıncılık Seçeneği Olarak Tematik Radyolar. (Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Hakan Duman

Ersin Karademir

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 4 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Duman, H., & Karademir, E. (2020). OKUL DIŞI ÖĞRENME ARACI OLARAK FEN BİLİMLERİ DERSİNDE BİLİM RADYOSU KULLANIMI: ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN GÖRÜŞLERİ. Anadolu Öğretmen Dergisi, 4(1), 61-74. https://doi.org/10.35346/aod.725821
AMA Duman H, Karademir E. OKUL DIŞI ÖĞRENME ARACI OLARAK FEN BİLİMLERİ DERSİNDE BİLİM RADYOSU KULLANIMI: ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN GÖRÜŞLERİ. AOD. Haziran 2020;4(1):61-74. doi:10.35346/aod.725821
Chicago Duman, Hakan, ve Ersin Karademir. “OKUL DIŞI ÖĞRENME ARACI OLARAK FEN BİLİMLERİ DERSİNDE BİLİM RADYOSU KULLANIMI: ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN GÖRÜŞLERİ”. Anadolu Öğretmen Dergisi 4, sy. 1 (Haziran 2020): 61-74. https://doi.org/10.35346/aod.725821.
EndNote Duman H, Karademir E (01 Haziran 2020) OKUL DIŞI ÖĞRENME ARACI OLARAK FEN BİLİMLERİ DERSİNDE BİLİM RADYOSU KULLANIMI: ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN GÖRÜŞLERİ. Anadolu Öğretmen Dergisi 4 1 61–74.
IEEE H. Duman ve E. Karademir, “OKUL DIŞI ÖĞRENME ARACI OLARAK FEN BİLİMLERİ DERSİNDE BİLİM RADYOSU KULLANIMI: ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN GÖRÜŞLERİ”, AOD, c. 4, sy. 1, ss. 61–74, 2020, doi: 10.35346/aod.725821.
ISNAD Duman, Hakan - Karademir, Ersin. “OKUL DIŞI ÖĞRENME ARACI OLARAK FEN BİLİMLERİ DERSİNDE BİLİM RADYOSU KULLANIMI: ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN GÖRÜŞLERİ”. Anadolu Öğretmen Dergisi 4/1 (Haziran 2020), 61-74. https://doi.org/10.35346/aod.725821.
JAMA Duman H, Karademir E. OKUL DIŞI ÖĞRENME ARACI OLARAK FEN BİLİMLERİ DERSİNDE BİLİM RADYOSU KULLANIMI: ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN GÖRÜŞLERİ. AOD. 2020;4:61–74.
MLA Duman, Hakan ve Ersin Karademir. “OKUL DIŞI ÖĞRENME ARACI OLARAK FEN BİLİMLERİ DERSİNDE BİLİM RADYOSU KULLANIMI: ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN GÖRÜŞLERİ”. Anadolu Öğretmen Dergisi, c. 4, sy. 1, 2020, ss. 61-74, doi:10.35346/aod.725821.
Vancouver Duman H, Karademir E. OKUL DIŞI ÖĞRENME ARACI OLARAK FEN BİLİMLERİ DERSİNDE BİLİM RADYOSU KULLANIMI: ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN GÖRÜŞLERİ. AOD. 2020;4(1):61-74.