Abstract
Hâl ekleri bugüne değin geleneksel dil bilgisi çalışmalarında cümle
bilgisi içinde işlevleri açısından incelenip değerlendirilmiştir. Zaman yönünden
cümle içinde aldıkları görevleri değerlendirmek gerekmektedir.
Zamanlar konusu geleneksel dil bilgisi çalışmalarında beş temel
zaman (aspect) ve yardımcı kipler başlığı altında ele alınmaktadır. Cümle
bilgisi konusu içinde yer alan zarf tümleçlerini oluşturan zaman zarflarından
“-DA” hâl eki ile kurulanlar incelenecektir. “-DIğIndA, -LIğIMdA” vb. birleşik
yapılar, dil seviyeleri göz önünde bulundurularak zaman yönünden ele
alınacaktır.
Bu çalışmada “-DA” bulunma durumu ekinin gün, hafta, ay, mevsim ve
yıl adlarıyla birlikte kullanımı değerlendirilecektir. “Yazın, kışın; yazda,
kışta; ilkbaharda, sonbaharda”, “günde, haftada, ayda, yılda” gibi yapılar
incelenecektir.
Saatler konusu geleneksel dil bilgisi çalışmalarında genellikle yer
almamaktadır. “Şimdi (saat kaç?)”, “geçmiş ve gelecek (saat kaçta?)” olmak
üzere iki grupta incelenebilecek bu zaman konusu, ana dili Türkçe olan bireyler
için zor görülmese de, işlevsel olarak ele alınmadığı takdirde, bir yabancı
için oldukça güç bir konudur. Bu konu çalışmamızda bu anlamda değerlendirilecek
ve örneklerle açıklanacaktır.
, “-da, -de; -ta, -te” bulunma durumu eklerinin zaman sözcükleri
oluşturması ve bu konunun “Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi” içinde A1,
A2, B1, B2 ve C1 seviyeleri açısından değerlendirilmesi ve öğretim
yöntemlerinden söz edilmesi, doküman incelemesi yoluyla hazırlanan bu çalışmamızın
esasını teşkil etmektedir. Sonuç olarak amacımız yazılacak işlevsel dil bilgisi
kitaplarında konunun bu yönde değerlendirilmesine katkı sağlamaktır.
References
- Referans 1 Ergin, M. (1962). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: İstanbul Matbaası.
- Referans 2 Gencan, T. N. (2007). Dilbilgisi. Ankara: Tek Ağaç Eylül Yayıncılık.
- Referans 3 Göksel, A., Kerslake, C. (2005), Turkish, A Comprehensive Grammar, London: Routledge.
- Referans 4 Karaağaç, G. (2013). Türkçenin Dil Bilgisi. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Referans 5 Korkmaz, Z. (2009). Türkiye Türkçesi Grameri Şekil Bilgisi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Referans 6 Sev, G. (2007). Tarihî Türk Lehçelerinde Hâl Ekleri. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Referans 7 Türkçe Sözlük. (2010). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Referans 8 www.telc.net/fileadmin/user_upload/Publikationen/Diller_iain_Avrupa_Ortak_oneriler_AEeraevesi.pdf
- Referans 9 Zülfikar, H. (1980). Yabancılar İçin Türkçe Dilbilgisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Abstract
References
- Referans 1 Ergin, M. (1962). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: İstanbul Matbaası.
- Referans 2 Gencan, T. N. (2007). Dilbilgisi. Ankara: Tek Ağaç Eylül Yayıncılık.
- Referans 3 Göksel, A., Kerslake, C. (2005), Turkish, A Comprehensive Grammar, London: Routledge.
- Referans 4 Karaağaç, G. (2013). Türkçenin Dil Bilgisi. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Referans 5 Korkmaz, Z. (2009). Türkiye Türkçesi Grameri Şekil Bilgisi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Referans 6 Sev, G. (2007). Tarihî Türk Lehçelerinde Hâl Ekleri. Ankara: Akçağ Yayınları.
- Referans 7 Türkçe Sözlük. (2010). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
- Referans 8 www.telc.net/fileadmin/user_upload/Publikationen/Diller_iain_Avrupa_Ortak_oneriler_AEeraevesi.pdf
- Referans 9 Zülfikar, H. (1980). Yabancılar İçin Türkçe Dilbilgisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | April 5, 2020 |
| Submission Date | October 9, 2019 |
| Published in Issue | Year 2020 Volume: 24 Issue: 1 |