Abstract
Oyun, erken çocukluk dönemindeki
çocuklar için öğrenme süreçlerinde kullanılabilecek etkili bir öğretim
aracıdır. Bu çalışmada özel eğitim öğretmenlerinin oyun öğretimi öz-yeterlik
düzeylerinin, oyun etkinliklerini planlama, uygulama ve değerlendirme
öz-yeterlikleri ile mesleki öz-yeterlikleri açısından incelenmesi
amaçlanmıştır. Betimsel tarama yöntemine göre planlanan araştırmada, veri
toplama aracı olarak ''Kişisel Bilgi Formu” ve Kadim (2012) tarafından
geliştirilen “Okul Öncesi Dönemde Oyun Öğretimi Öz-Yeterlik Anketi” kullanılmıştır.
127 özel eğitim öğretmeninin katılımıyla gerçekleştirilen çalışmanın sonucunda,
öğretmenlerin mezun oldukları alan, oyun dersi alma durumları ve mesleki
kıdemlerine göre oyun etkinliklerini planlama, uygulama ve değerlendirme ile
oyun öğretimi mesleki öz-yeterlik düzeylerine ait puanları arasında anlamlı bir
farklılık olduğu tespit edilmiştir. Öğretmenlerin eğitim durumları, oyun
öğretimi etkinliklerini değerlendirme, mesleki öz-yeterlik ve oyun öğretimi
toplam puanları üzerinde, cinsiyetleri ise oyun etkinliklerini uygulama alt
boyutu üzerinde anlamlı bir farklılık oluşturmaktadır. Özel eğitim
öğretmenlerinin oyun öz-yeterliklerinin incelendiği bu çalışma, oyunları
öğretim aracı olarak ne düzeyde kullandıklarının belirlenmesi açısından önemlidir.
References
- Adıgüzel, Ö. (2012). Eğitimde yaratıcı drama (2. baskı). Ankara: Naturel Yayınevi.
- Akkoyunlu, B., Orhan, F., & Umay, A. (2005). Bilgisayar öğretmenleri için “Bilgisayar Öğretmenliği Öz-Yeterlik Ölçeği” geliştirme çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 1-8.
- Arı, M. (2003). Türkiye’de erken çocukluk eğitimi ve kalitenin önemi. M. Sevinç (Ed.), Erken çocuklukta gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar içinde (ss. 31-35). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
- Artar, M. (1999). Okul öncesi öğretmenlerinin çocukların oyun hakkına ilişkin tutumları. B. Onur & N. Güney (Ed.), Türkiye’de çocuk oyunları: Araştırmalar içinde (ss. 84-94). Ankara: Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları No: 12.
- Balcı, A. (2005). Sosyal bilimlerde araştırma. Ankara: Pegem Yayıncılık.
- Baltra, A. (1990). Language learning through computer adventure games. Simulation & Gaming, 21(4), 445-452.
- Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84(2), 191-215.
- Bandura, A. (1991). Self-efficacy mechanism in physiological activation and health-promoting behavior. In J. Madden (Eds.), Neurobiology of learning, emotion and affect (pp. 229-270). New York: Raven.
- Bandura, A. (1994). Self-efficacy. In V. S. Ramachaudran (Eds.), Encyclopedia of human behavior (pp. 71-81). New York: Academic Press.
- Bergen, D., & Mauer, D. (2000). Symbolic play, phonoogical awareness, and literacy skills at three age levels. In K. A. Roskos & J. F. Christie (Eds.), Play and literacy in early childhood: Research from multiple perspectives (pp. 45-62). New York: Erlbaum.
Abstract
References
- Adıgüzel, Ö. (2012). Eğitimde yaratıcı drama (2. baskı). Ankara: Naturel Yayınevi.
- Akkoyunlu, B., Orhan, F., & Umay, A. (2005). Bilgisayar öğretmenleri için “Bilgisayar Öğretmenliği Öz-Yeterlik Ölçeği” geliştirme çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 1-8.
- Arı, M. (2003). Türkiye’de erken çocukluk eğitimi ve kalitenin önemi. M. Sevinç (Ed.), Erken çocuklukta gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar içinde (ss. 31-35). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
- Artar, M. (1999). Okul öncesi öğretmenlerinin çocukların oyun hakkına ilişkin tutumları. B. Onur & N. Güney (Ed.), Türkiye’de çocuk oyunları: Araştırmalar içinde (ss. 84-94). Ankara: Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları No: 12.
- Balcı, A. (2005). Sosyal bilimlerde araştırma. Ankara: Pegem Yayıncılık.
- Baltra, A. (1990). Language learning through computer adventure games. Simulation & Gaming, 21(4), 445-452.
- Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84(2), 191-215.
- Bandura, A. (1991). Self-efficacy mechanism in physiological activation and health-promoting behavior. In J. Madden (Eds.), Neurobiology of learning, emotion and affect (pp. 229-270). New York: Raven.
- Bandura, A. (1994). Self-efficacy. In V. S. Ramachaudran (Eds.), Encyclopedia of human behavior (pp. 71-81). New York: Academic Press.
- Bergen, D., & Mauer, D. (2000). Symbolic play, phonoogical awareness, and literacy skills at three age levels. In K. A. Roskos & J. F. Christie (Eds.), Play and literacy in early childhood: Research from multiple perspectives (pp. 45-62). New York: Erlbaum.
Details
| Journal Section | Articles |
|---|---|
| Authors | |
| Publication Date | April 4, 2017 |
| Published in Issue | Year 2017 Volume: 18 Issue: 01 |
Cited By
Özel Eğitim Okullarında Çalışan Öğretmenlerin Mesleki Öz-Yeterlilik Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi
Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
https://doi.org/10.21764/maeuefd.546612
OKUL ÖNCESİ DÖNEMDE OYUN TABANLI ÖĞRENME YÖNTEMİNİN BİLİMSEL SÜREÇ BECERİSİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ
Milli Eğitim Dergisi
Pınar SAYGILI
https://doi.org/10.37669/milliegitim.755100
Investigation of Difficulties Faced by Special Education Teachers and Their Self-Efficacy Beliefs
Turkish Journal of Special Education
Pelin Piştav-Akmeşe
https://doi.org/10.37233/TRSPED.2019.0103
The content of the Journal of Special Education is licensed under Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International Licence.