Journal of Anatolia Nursing and Health Sciences

Abstract

ABSTRACT

Aim: The aims of this study were to evaluate the psychosocial adjustment among heart failure patients after implantable cardioverter defibrillator implantation and to examine the correlation between psychosocial adjustment, and sociodemographic and cardiac characteristics.

Method: Descriptive and correlational study. The study sample consisted of 74 heart failure patients with implantable cardioverter defibrillator implants in Ankara, Turkey. The data were collected by using a Patient Information Form and the Psychosocial Adjustment to Illness Scale–Self-Report.

Results: Among the patients studied, 52.7% experienced fear after implantable cardioverter defibrillator implantation, the most common of which was fear of being shocked by the device (21.6%). The mean total psychosocial adjustment scores of the patients was at the level of maladjustment (53.28±18.89). As the heart failure class and number of drugs used increased, the psychosocial adjustment level declined (p<0.05). Patients who experienced fear after implantation had a lower psychosocial adjustment level, and the number of implantable cardioverter defibrillator shocks received had a negative impact on psychosocial adjustment (p<0.05).

Conclusion: Implantable cardioverter defibrillator implantation has a negative impact on the adjustment of heart failure patient recipients. For this reason, the psychosocial adjustment status of heart failure patients with implantable cardioverter defibrillator implants should be evaluated.

Keywords: Implantable cardioverter defibrillator; psychosocial adjustment; nursing; heart failure.

ÖZET

Kardiyoverter Defibrilatör İmplantasyonu Yapılan Kalp Yetmezliği Hastalarında Psikososyal Uyumun Değerlendirilmesi

Amaç:     Bu çalışmanın amacı implante edilebilir kardiyoverter defibrilatör implantasyonu yapılan kalp yetmezliği hastalarında psikososyal uyumun değerlendirilmesi ve psikososyal uyum ile sosyodemografik ve kardiyak özellikler arasındaki ilişkinin incelenmesidir.

Yöntem: Tanımlayıcı ve ilişkilendirici bir çalışmadır. Araştırmanın örneklemini Ankara’da kalp yetmezliği olup implante edilebilir kardiyoverter defibrilatör takılan 74 hasta oluşturmuştur. Çalışmanın verileri “Hasta Bilgi Formu” ve “Hastalığa Psikososyal Uyum Öz Bildirim Ölçeği ile toplanmıştır.

Bulgular: Çalışmada hastaların %52.7’si İKD sonrası korku yaşamakta ve en çok yaşanan korku cihazın şok vermesidir (%21.6). Hastalarının psikososyal uyum toplam puan ortalaması kötü uyum düzeyindedir (53.28±18.89). Kalp yetmezliği fonksiyonel sınıfı ve kullanılan ilaç sayısı arttıkça, psikososyal uyum bozulmaktadır (p<0.05). İKD sonrası korku yaşayan hastaların psikososyal uyum düzeyleri düşüktür. Ve alınan İKD şok sayısı psikososyal uyumu olumsuz etkilemektedir (p<0.05).

Sonuç:, İmplante edilebilir kardiyoverter defibrilatör implantasyonu kalp yetmezliği hastalarının uyumunu olumsuz etkilemektedir. Bu nedenle İKD implantasyonu yapılan kalp yetmezliği hastalarının psikososyal uyum durumu değerlendirilmelidir.

Anahtar kelimeler: İmplante edilebilir kardiyoverter defibrilatör; psikososyal uyum; hemşirelik; kalp yetmezliği.